میتسوبیشی اوتلندر

میتسوبیشی ید طولایی در زمینه ی خودروهای سخت جان خارج از جاده دارد. از زمان شوگوم قدرتمند گرفته تا وانت ال 200، این برند معتبر ژاپنی به تولید خودروهای محکم و قابل اطمینان مشهور است. اما در بازار مدرن خودروهای 4x4امروزی دیگر این جوابگو نیست. اگر میتسوبیشی اوتلندر آرمان موفقیت دارد، باید در زمینه ی مصرف سوخت و پویایی در جاده فاکتور های مهم یک خودروی همکلاس خود را داشته باشد و همچنین چابکی و عملکرد اس یو وی های جم و جور که به طور سنتی به داشتن چنین مشخصه ای مشهورند.

شماری از رقیبانی نیزهستند که آماده جنگ با میتسوبیشی اوتلندرند تا تمامی توجهات خریداران را به خود جلب کنند. اصلی ترین آنها هندا CR-V، نیسان X-Trail، تویوتا RAV4، و فورد کوگا هستند که در گروه 4X4 ها طبقه بندی اما مشتریان ممکن است به سمت کراس اورهای جم جور که نیسان قشقایی مشخصه یکی از آنان است کشیده شوند.

در زمینه ی موتور، اوتلندر میتسوبیشی پیشنهاداتی می دهد که بین دیزل 2.2 لیتری یا PHEV هیبریدی متغییر است. هر دو موتور میزان مصرف سوخت قابل قبولی از خود به نمایش میگذارند و قیمت های نسبتاً یکسانی دارند؛ بنابراین خریداران با دو گزینه ی چشمگیر سیستم انتقال قدرت روبرو هستند. سطح زیبایی اوتلندرازGX2 تا GX3 و GX4 تا بالاترین میزان GX5 گسترده شده، اما اوتلندر PHEV گریدهای GX3 و GX4 مخصوص خود را دارد. در نوع استاندارد، اوتلندر سیستم محرک 4 چرخ را دارد و جعبه دنده ی دستی 6 سرعت، اما نوع اتومات آن نیز بر روی خودروهای دیزلی وجود دارد در حالی که هیبرید PHEV فقط نوع اتومات آن به بازار عرضه شده.

شکل ظاهری اوتلندر متمایز از بقیه است و فضای زیادی در درون دارد بدین صورت که انواع دیزلی آن دارای 7 صندلی و انواع هیبریدی آن دارای 5 صندلی هستند. در مقایسه با رقیبان، نمای داخلی اوتلندر فاقد درخشندگی و زیبایی هایی از این قبیل است اما بسته های رفاهی استاندارد زیادی در درون آن وجود دارد که کارایی آن را بهبود می بخشد و از لحاظ مالی آن را بسیار مقرون به صرفه می کند.

میتسوبیشی اوتلندرظاهر اوتلندر نسبت به مدل قبلی خود سلیس تر است، علی رغم اینکه هر دو براساس لنسر طراحی شده اند. این مدل جدید قوس ها و انحنا های ظریف زیادی به آن داده شده و با آخرین طراحی سازنده ی آن همخوانی دارد و دارای چراغ های جلو LED و لوگوی سه لوزی بزرگ میتسوبیشی است. گریل، خط پنجره و در امتداد عقب آن ریزه کاری های کروم وجود دارد و در عقب مجموعه های تمیز و براق کروم کشیده شده است. این مدل میتسوبیشی به خشنی برخی از مدل های 4X4 نیست و تمامی انواع آن بر روی الیاژ 18 سوارند، که در مقابل بدنه ی جدید آن را کمی کوچک نشان می دهد. همچنین این مدل خاصیت ائرودینامیکی بیشتری دارد و دارای پنل های پشتیبانی است که به کارایی آن می افزاید.

میتسوبیشی اوتلندر نمایش جاده ای خوبی دارد، اما صدای باد زیادی در هنگام حرکت آن در اتوبان وجود دارد و صدای دیزل آن هیچ وقت به درجه ی کمتری نزول پیدا نمی کند هرچند صدای تایرهای آن بر صدای موتورغلبه می کند. با اوتلندر هیبریدی PHEV همه چیزی آرامتر و راحت تر است. موتور دیزلی bhp 147 می تواند Nm 380گشتاور را در rpm 1750 تولید کند که به موتور درهنگام زیاد کردن سرعت یا بیرون آمدن از تقاطع ها قدرت زیادی می بخشد. سرعت آن می تواند در 10.2 ثانیه به 62 مایل در ساعت برسد و تا 124 مایل در ساعت سقف بزند بنابراین در مورد سرعت یکدفه ای اوتلندر نباید انتظار داشتن انتقادی را داشت.

کار با این اوتلندر قابل پیش بینی و عموماً رانندگی با آن راحت است. فرمان آن زیاد سنگین نیست و ترمز ها بسیار قوی هستند. پاسخ گلوی آن خوب است اما عالی نیست و رانندگی آسوده ای را به راننده پیشنهاد می دهد البته اگر بالا آمدگی های های غیرعادی آن را که باعث به هم زدن تعادل می شود جدی نگیریم.

مدل هیبریدی در جاده ها روان عمل می کند و در حالی که متوجه تغییر از وضعیت موتور الکتریکی به بنزین نمی شوید، متوجه جهش هایی در سرعت شمار آن خواهید شد.

میتسوبیشی اوتلندر یکی از ارزان ترین اس یو وی های موجود است. سیستم سوخت رسانی 148 مایل در گالون آن و نشر CO2 49 گرم در هر کیلوگرم فقط توسط یک وسیله ی کاملاً الکتریکی و دیگر هیبرید های پلاگ این قابل شکست دادن است. سرویس کردن سیستم هیبرید آن باید ارزان باشد از آنجایی که قسمت های محرک کمتری وجود دارند که معمولاً نیازمند تعویض هستند.